De United Cubs Cup van start in Maputo

In Maputo (Mozambique) is afgelopen week een bijzonder toernooi gestart. Maar liefst veertien weken lang wordt daar een voetbalcompetitie gehouden, waar 120 kinderen zich met plezier sportief kunnen inzetten. De doelgroep? Jongens tot 14 jaar, die zelf niet de mogelijkheid hebben om bij een club te voetballen. Bijzonder mooi dus dat zij op deze manier betrokken kunnen worden in het plezier dat sporten met zich meebrengt.

Ongeveer een half jaar geleden werd er op dezelfde plek een zes weken durend toernooi voor 140 straatjongens georganiseerd. Dit was een groot succes en samen met de jongens werd de titel ‘United Cubs Cup’ bedacht voor het vervolgtoernooi, dat nu plaatsvindt op veld 10 de Novembro in de wijk Laulane. Dit in samenwerking met Centro de Encontro, een onafhankelijke NGO die activiteiten voor straatkinderen in Maputo organiseert. Het project is in 1994 opgericht door Rene Boezaard en in 2000 overgedragen aan de Mozambikaanse staf die hijzelf heeft opgeleid. De staf werkt samen met vele vrijwilligers.

In de United Cubs Cup zullen acht teams van vijftien spelers uit verschillende wijken van het district tegen elkaar strijden, zij spelen een volledige competitie. De trainers van deze teams zijn zelf jongeren uit de buurt, wat het extra speciaal maakt. De voetbalclub Leoes de Holanda (Leeuwen van Holland) zorgt voor de organisatie, United Cubs financiert het toernooi. De wedstrijden duren 2×20 minuten en de rondes eindigen natuurlijk met een mooie beker voor het winnende team, frisdrank en muziek!

Afgelopen zaterdag werd de eerste ronde afgesloten met een verrassende 7-0 overwinning van ‘Nederland’ tegen ‘Zuid-Afrika’. Er werd van tevoren op Facebook al druk gespeculeerd, maar een overwinning van deze omvang had niemand zien aankomen. We zijn benieuwd naar de rest van de resultaten in dit spannende toernooi. Wordt vervolgd!

Toernooi Kaapstad, Zuid Afrika: Baie Dankie!

Kaapstad, een stad waar veel mensen verliefd op worden, waaronder ikzelf, Sanne. Na een prachtige reis in de winter van 2013 keerde ik afgelopen winter terug naar Zuid- Afrika. Dit keer om een ander deel van Kaapstad te leren kennen door middel van het organiseren van een voetbaltoernooitje met United Cubs. Langa, het voor mij tot dan toe nog onbekende deel van Kaapstad, is de oudste en kleinste township van Kaapstad. Deze township werd voor een aantal weken mijn thuisbasis voor de organisatie van het toernooi. In samenwerking met een lokale NGO genaamd Project Playground heb ik een eendaags toernooi op poten gezet voor 96 kinderen van onder de 11 jaar.

Tijdens de voorbereidingen heb ik prachtige dingen mee mogen maken. Ik heb mee mogen kijken en draaien bij een NGO die de jeugd van Langa mooie programma’s aanbiedt. Kinderen met een leeftijd tussen de 8 en 21 kunnen hier terecht voor buitenschoolse activiteiten zoals drama, dans, voetbal en netbal om ze zo weg te houden van het gangsterleven. Tijdens deze ervaring heb ik ook gezien hoe groot de verschillen tussen arm en rijk zijn en dat de ongelijkheid in Kaapstad enorm is. Ik heb prachtige mensen leren kennen en hun indrukwekkende verhalen mogen aanhoren. Ook heb ik gemerkt hoe belangrijk sport en andere activiteiten zijn voor de kids in deze townships. Het United Cubs voetbaltoernooitje was hier dus mooi op zijn plaats.

Op zaterdag 22 november was het eindelijk zover, vol energie werd ik voor de wekker wakker en stapte ik in de auto naar Langa. De zon scheen en met een glimlach op mijn gezicht zag ik de Tafelberg rechts aan mij voorbij glijden. Er verscheen een nog grotere glimlach toen ik mijn broer Matthijs en zijn vriendin Lissa zag staan tussen de veel te vroeg gearriveerde kids. De kids wilden er natuurlijk zeker van zijn dat ze hun vervoer naar het toernooi niet zouden missen. Onze auto werd volgeladen met de shirts, de medailles, voetballen, de lunchpakketjes en niet te vergeten de worsten voor op de braai. Klaar voor vertrek!

Het toernooitje vond plaats op een mooi veldje in Gugulethu, een township 10 minuutjes rijden van Langa. Matthijs, Lissa en ik reden alvast vooruit om de boel daar te regelen. En ondanks de goede voorbereiding moest er zeker nog wat geregeld worden. Ondertussen was ik er gelukkig al achter gekomen dat “don’t worry Sanne it’s all going to be fine” betekende: het komt zeker goed, maar check het zelf nog even dubbel! Dus de vier voetbalgoals werden nog even op hun plaatst gezet, er werd een deal gesloten met het team wat bleek te trainen op ons toernooiveld en zo kwam alles inderdaad goed. De acht teams druppelden binnen en een klein uurtje later stonden alle 96 mannetjes trots in hun wit oranje United Cubs shirt te wachten op het startschot. In de korte samenkomst voor het startschot werd nog even benadrukt dat vandaag een dag is die volledig in het teken staat van de kids: laat ze spelen, laat ze genieten, laat ze vandaag echt kind zijn. Een applaus volgde en het spelen ging van start!

1 4

Vanuit de organisatietafel hadden we een prachtig zicht op de bloedfanatieke teams. Een jongetje met een veel te grote voetbalbroek trok mijn aandacht, nog geen seconde later sprong mijn aandacht over naar een groepje dansende jongens na het scoren van een goal. Met al deze mooie beelden en indrukken vlogen de eerste rondes voorbij. In de tussentijd had Matthijs de smaak te pakken gekregen met het braaien. Er vormde zich een prachtige rij naar de braai toe waar Lissa de welverdiende broodjes uitdeelde aan de spelers. Met het broodje nog in de hand werd er gedrongen bij het schema om te zien wie tegen wie moest spelen na de lunch.

Met de dankbaar gevulde buikjes begonnen we aan de middag. Een middag die gevuld werd met veel gedans, vele penalty rondes, luid roepende coaches, aanmoedigende ouders, lachende kids en bezoekjes van Hollandse vrienden. Kortom de middag werd gevuld met veel plezier. Het plaatje werd compleet gemaakt toen United Cubs ambassadeur Gregory Sedoc ook nog even tussen zijn trainingsprogramma door een kijkje kwam nemen bij de voetballende kids.

De finale werd met penalty’s tot op het laatste moment spannend gehouden. Na de beslissende goal kwamen we met zijn allen bij elkaar, inclusief het al 10 minuten dansende winnende team. Toen volgde voor mij het meest indrukwekkende moment van de dag. Want deze dag was er niet 1 winnaar, er waren 96 winnaars. Het applaus en de energie die ontstond bij de woorden: “Jullie zijn allemaal winnaars, dus jullie krijgen allemaal een medaille” was onvergetelijk. Met opgeheven hoofd en vol trots lieten de 96 mannen de medaille om hun nek glijden. Onze glimlach was op dat moment groter dan ooit. Play for a smile.

5

Ik wil iedereen bedanken die heeft meegeholpen en heeft bijgedragen aan het mogelijk maken van dit toernooi. In het bijzonder de voetbalcoaches van de lokale NGO Project Playground, de lieve donateurs, de enthousiaste vrijwilligers en uiteraard United Cubs zelf. Baie Dankie!

Matthijs, Sanne en Lissa

Toernooi Kibiku, Ngong Hills, Kenya

Kibiku, Ngong Hills, Kenya – 11 oktober 2014

Onderstaande verslag is geschreven door Rachelle. Zij heeft voor United Cubs een toernooi georganiseerd in Kenia. Rachelle, nogmaals hartstikke bedankt voor je inzet, je hebt een topprestatie neergezet!

Van 25 september tot en met 29 oktober heb ik vrijwilligerswerk gedaan bij Women of Faith in Kenia. Ik ging langs bij hun hutten, was geschokt door de extreme armoede, ging mee naar de zondagsmis en leerde over hun goede maar vooral ook slechte tradities. Bijvoorbeeld de behandeling van een vrouw die in Kenia gelijk is aan een koe of een geit.

Women of Faith is een project, opgericht in 2011, dat geleid wordt door een Keniaanse vrouw. Het is gericht op het langdurig verbeteren van de levensomstandigheden van de Maasai vrouwen. Inmiddels bestaat ‘Women of Faith’ uit een groep van circa 22 Maasai vrouwen (met ieder 5 tot 12 kinderen) die geïnteresseerd zijn in het leren van vaardigheden, zoals de Engelse taal, naaien en business skills. Ook krijgen de kinderen van de vrouwen basis Engels en rekenles.

Graag wilde ik voor deze mensen een sporttoernooi organiseren. Dit was iets wat ze hier nog nooit hadden meegemaakt. Het was dan ook helemaal aan mij om dit op te zetten en invulling aan te geven. Erg spannend!

Na een aantal weekjes voorbereiding was het zover. Het veld was geprepareerd, de tent stond klaar, de koks waren druk bezig en we hadden shirts in de vier kleuren van Kenia klaarliggen.

We hadden gerekend op ongeveer 100 mensen. Al snel had het nieuws zich verspreid en uiteindelijk waren er circa 200 mensen aanwezig. Het is voor deze mensen een enorm groot ding om alleen al een T-shirt en een gratis maaltijd te kunnen krijgen.

Ik had een schema voor de dag gemaakt om zo verschillende spellen te kunnen doen, zoals voetbal, rennen en zaklopen. Aangezien we om 10 uur zouden beginnen, maar dit 12 uur werd, en we om 1 uur zouden lunchen, maar dit half 3 werd, waren we genoodzaakt om flexibel te handelen. Daarom besloot ik om zoveel mogelijk spellen tegelijkertijd te laten beginnen zodat iedereen iets kon doen. Al snel waren veel kinderen aan het spelen en was iedereen super enthousiast.

De voetbalwedstrijd was enorm spannend en penalty’s moesten de winnaar beslissen. Ook de estafette was een groot succes en de teams waren enorm aan het strijden. Het zaklopen en de beenrace zorgde voor veel gelach en zelfs de moeder deden mee. De kleine kinderen stonden in een lange rij om geschminkt te worden en een ballon te krijgen.

Het organiseren van dit toernooi was een geweldige ervaring voor mij. Het is fantastisch om te zien hoe veel plezier de kinderen hebben gehad. Zelfs weken na het toernooi zag ik overal in de omgeving nog kinderen rondlopen in de T-shirts, heel erg mooi om te zien.

Warming-up: Aanstaande toernooi in Kaapstad

Voor veel jonge kinderen uit Zuid-Afrika is sport een belangrijk onderdeel van hun leven. Bestuurslid Matthijs gaat dat zelf ervaren. Samen met zijn zus Sanne en zijn vriendin Lissa organiseert hij in november een voetbaltoernooi in Langa, Kaapstad. Sanne is in Zuid-Afrika al bezig met de voorbereidingen, Matthijs en Lissa reizen haar volgende maand achterna.

“Ik hoop dat we op het toernooi acht tot tien enthousiaste teams kunnen verwelkomen. Dan zouden we zo’n 100 kinderen een heerlijke dag laten beleven,” vertelt Matthijs. Hij vertelt vol passie over zijn eigen liefde voor sport. In het verleden stond hij zelf vaak op het voetbalveld, inmiddels doet hij vooral aan hardlopen. Onlangs heeft hij nog een marathon volbracht binnen een tijd waar hij trots op kan zijn.

Langa, Kaapstad, Zuid-Afrika

Toch heeft Matthijs ook nog steeds iets met teamsporten. Wat hem daarin aantrekt is het gevoel bezig te zijn om samen iets neer te zetten. Samen naar een bepaald doel te streven, om vervolgens te ervaren dat je daar meer energie uit haalt dan je erin stopt. “Eigenlijk is het net zoals een bestuursfunctie bij United Cubs: het kost energie, maar je haalt er ook heel veel uit door het enthousiasme van kinderen en vrijwilligers op de filmpjes en foto’s.”

Binnen het bestuur van United Cubs is Matthijs verantwoordelijk voor de fundraising. Toen hij ongeveer anderhalf jaar geleden de vraag kreeg of hij het bestuur wilde ondersteunen twijfelde hij niet. “Vooral de verhalen van Frank en Jeroen over de oprichting van de stichting maakten me erg enthousiast”, vertelt Matthijs opgetogen. ”Ze hebben me geïnspireerd!”

Voor het toernooi in Kaapstad werkt United Cubs samen met partnerorganisatie Project Playground. Dit is een non-profit organisatie die zich inzet voor de rechten van kinderen in Zuid-Afrika. Project Playground vindt het belangrijk dat een kind ook echt kind kan zijn en houdt zich naast sport en spel bezig met culturele activiteiten (muziek, dans, kunst en drama), activiteiten voor kinderen met een handicap, en een gezondere leefomgeving. De organisatie wil kinderen aanmoedigen om zowel in zichzelf als in een betere toekomst te geloven. Dat klinkt ons bekend in de oren! Een samenwerking tussen United Cubs en Project Playground is daarom een voltreffer.

Ook Matthijs wil de kinderen in Zuid-Afrika meer meegeven dan een leuke dag. “Hopelijk mogen we mensen inspireren om vaker in teamverband sportactiviteiten uit te voeren of te organiseren”

Lotte Kleemans

Toernooi in Xela, Guatemala

Roberto, Benjamin, Anniek en Sabine hebben in Xela (Guatemala) een toernooi georganiseerd in samenwerking met United Cubs.
Hieronder het verslag van dit geweldig toernooi.

Voorbereiding

Op 6 oktober hebben wij een sportdag georganiseerd voor de kinderen en familieleden van Fundal. Fundal is een organisatie voor kinderen met een beperking in Xela, Guatemala. De voorbereiding en sportdag hebben wij met vier vrijwilligers en de coördinator van EVS in Guatemala georganiseerd. Ter voorbereiding van deze sportdag hebben wij gezorgd voor een locatie (sportveld en atletiekbaan) en deze vermeld op de uitnodigingen die wij gegeven hebben aan Fundal en de families. Verder hebben wij gezorgd voor sportmateriaal, eten, T-shirts, medailles en diploma’s voor alle kinderen.

De sportdag

Zoals we op de uitnodiging vermeld hadden, begon de sportdag om 9 uur. Om 8 uur waren wij op de locatie aanwezig om de activiteiten voor te bereiden. De activiteiten bestonden uit verschillende korte spel- en sportonderdelen. Voorbeelden hiervan waren: het gooien van een bal in een bak met water, het rollen van een bal, kegelgooien, voetballen, slalom en spekhappen. Het eerste uur hebben we gebruikt om deze activiteiten op te zetten. Verder hebben we dit uur gebruikt om het eten en drinken voor te bereiden. Naast de maaltijd hebben we gezorgd voor voldoende water dat door de kinderen en families de gehele ochtend gedronken kon worden.

Om 9 uur stond er inmiddels een grote groep te wachten buiten het sportveld. De groep bestond uit omennabij 30 kinderen, familieleden en medewerkers/stagiaires van Fundal. Nadat zij door ons opgehaald zijn, hebben wij hen welkom geheten en de T-shirts uitgedeeld aan de kinderen. Vervolgens hebben we een groepsfoto gemaakt, waarna de sportdag daadwerkelijk van start kon gaan. De groep kinderen werd opgedeeld in groepen van zes kinderen per activiteit. Met hulp van familieleden en medewerkers van de organisatie, hebben de kinderen de verschillende onderdelen doorlopen.

 

De rol die wij vervulden was het uitleggen van de activiteiten, het voordoen en het uitvoeren van de activiteiten door de kinderen in goede banen leiden. Daarnaast is er afwisselend door één van ons foto’s gemaakt. Aangezien we te maken hadden met een diverse doelgroep qua leeftijd en problematiek, waren niet alle activiteiten voor alle kinderen geschikt. Dit hebben we opgelost door de kinderen activiteiten die geschikt waren en zij leuk vonden, vaker met hen te herhalen. Zo bestond de groep kinderen voor een (klein) deel uit baby’s/peuters. Met hen hebben wij bijvoorbeeld activiteiten gedaan waarbij ze konden voelen aan verschillend materiaal. Ook waren er een aantal kinderen aanwezig die rolstoel gebonden waren. Hier hadden we rekening mee gehouden door de activiteiten deels op te zetten op een deel van het veld dat toegankelijk was voor rolstoelen.

Na een uur sport- en spelactiviteiten te hebben gedaan, hebben we een pauze aangekondigd. In de pauze kregen de ouders en medewerkers drinken uitgedeeld en de kinderen drinken en wat lekkers. Aangezien wij geen koelkast tot onze beschikking hadden, hebben we gekozen voor eten dat verpakt en langer houdbaar was. Na de pauze is een deel van de groep gaan voetballen. Kinderen die hier niet toe in staat waren, hebben opnieuw het parcour doorlopen en overige kortere activiteiten gedaan. Zowel bij de activiteiten voor en na de pauze hebben we hulp gehad van Josan en Evelien, de coördinatoren van EVS in Guatemala. Zij hebben ondersteuning geboden bij zowel de activiteiten en de communicatie in het Spaans.

Afsluiting

Ter afsluiting van de sportdag, hebben we met de gehele groep een ronde gelopen over de atletiekbaan. Bij de finish werd aan alle kinderen een diploma, medaille en iets lekkers uitgedeeld

 

 

Toernooi Thika, Kenia

Thika, Kenia – 30 maart 2014

Na een hoop organisatie stonden we dan op het punt om de kleding uit te delen. 30 maart 2014. Een dag om nooit te vergeten. Met vijftig enthousiaste jongeren/kinderen, niet wetend wat hen te wachten stond, maar al blij met de spullen die ze gekregen hadden, liepen we richting het veld. Ze hadden van ons een felblauw shirt, een broekje en flesje aanmaaklimonade gekregen. Ze zagen er allemaal stralend uit.
De jongeren waren afkomstig uit Shade, een weeshuis in Thika, en een karateclub voor kansarme jongeren; initiatief van Stichting Fursa. In de voorbereiding hebben we hulp gehad van een nationale karatekampioen uit Kenia, die ons ook op de dag zelf een handje geholpen heeft. Vooral met uitleg van de spellen was het fijn dat hij het de kinderen in eigen taal uit kon leggen. Zonder hem was het voor ons een stuk lastiger geweest, dus wij zijn hem enorm dankbaar voor zijn hulp.

We hebben de kinderen Hollandse spellen laten spelen. Touwtrekken, zaklopen, sprinten, flessenvoetbal en kruiwagenlopen. Elk onderdeel duurde ongeveer 45 minuten, waarbij verschillende groepen tegen elkaar streden. Tussen de onderdelen door werden er koekjes, limonade, fruit,  brood en snoepjes uitgedeeld en uiteraard kreeg iedereen na afloop zijn of haar medaille. Wat was iedereen trots, ‘zo’n mooie medaille helemaal voor mij alleen!!’ Fantastisch om al die stralende hoofdjes te zien. De dag vloog voorbij en zowel de kids als wijzelf hebben enorm genoten. Een aanrader voor iedereen en een geweldig initiatief van United Cubs!

Lwengo United Cubs Tournament 2014

Dinsdag 8 juli 2014 was de dag dat ik namens United Cubs een voetbaltoernooi mocht organiseren in het mooie Lwengo. Lwengo is een afgelegen community in Oeganda, op drie kwartier rijden van de stad Masaka.

In april 2014 besloot ik na een roerige periode thuis alle knoppen om te zetten en te kiezen voor vrijwilligerswerk in Afrika. Toen dit eenmaal bekend werd binnen mijn vrienden- en kennissenkring vroeg Charles van Druten (oud-betrokkene United Cubs) of United Cubs me mocht benaderen om de mogelijkheden van een sporttoernooi in het buitenland te bespreken. Uiteraard mocht dat! Na het eerste contact was ik onmiddellijk bijzonder enthousiast en besloot ik in samenwerking met United Cubs een toernooi op te zetten. Vanwege mijn eigen sportieve achtergrond wist ik al snel welke kant ik ermee op wilde: het zou een voetbaltoernooi worden.

Vooraf in Nederland had ik enkele voorbereidingen getroffen, onder andere het opstellen van een toernooischema (zie foto). Aangezien het WK in de periode viel waarin ik het toernooi zou organiseren, koos ik ervoor acht landen die deelnamen aan het WK te selecteren voor mijn toernooischema. Het opgestelde schema printte ik twintig keer uit zodat ik er genoeg had voor de voetbalcompetitie in Lwengo.

Eenmaal in Oeganda aangekomen bepaalden we al vrij snel dat het toernooi in de laatste week van mijn verblijf zou plaatsvinden. Eerder was er helaas geen mogelijkheid voor. Dit gaf mij wel de tijd om de benodigde materialen bij elkaar te zoeken in de stad Masaka. Per toeval vond ik een sportwinkeltje dat eigenlijk alles verkocht wat ik nodig had: van pionnen tot hesjes, van ballen tot trofeeën.

Na overleg met Daphne van United Cubs kon ik vol vreugde terugkeren naar het winkeltje. Dit keer met de mededeling dat ik twintig hesjes mocht kopen, twee voetballen, twintig pionnen, een trofee en vier scheidsrechterfluitjes. De eigenaresse van dit winkeltje was natuurlijk dolgelukkig: ze behaalde in één keer haar jaaromzet! Nadat ik alle spulletjes had ingeslagen bracht de eigenaresse me naar een kennis van haar die de hesjes met het United Cubs logo zou bedrukken.

Onderweg hiernaartoe stopten we bij een internetcafé, zodat ik het logo op A4 formaat zou kunnen uitprinten. Met het uitgeprinte logo in de ene hand en twintig hesjes in de andere hand, vervolgden  we onze weg naar het winkeltje waar de hesjes bedrukt konden worden. Ook deze meneer kon ik weer bijzonder blij maken met wat extra omzet. Tegelijkertijd verblijdde hij mij door ervoor te zorgen dat de hesjes diezelfde avond nog allemaal bedrukt zouden zijn. De dag erna ben ik teruggekeerd naar mijn community in Lwengo.

Vóór het toernooi had ik aan de leraren van de school bij ons in de community gevraagd of zij er zorg voor wilden dragen dat ieder team zou bestaan uit tien spelers, waarvan één keeper. Daarnaast had ik aangegeven dat er een coach voor elk team nodig was. De leraren hadden dit keurig gedaan, maar hadden wel iets meer namen opgeschreven. Ik had gerekend op 80 kinderen (acht teams, tien kinderen per team), maar uiteindelijk stonden er 108 kinderen op papier. Als het in Oeganda niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat!

De dinsdagochtend van het toernooi ben ik met drie andere vrijwilligers (Mayke, Mirjam en Sissy) naar het veldje toegegaan. Wij kwamen aan om 9.30 uur, de kinderen zouden om 10.00 uur komen. Dit half uurtje hebben we gebruikt om twee veldjes klaar te zetten en nog voor ieder team één doos met 24 flesjes water te kopen: het is immers ontzettend warm in Oeganda!

Typisch Oegandees hielden de kinderen en leraren niet zoveel rekening met de tijd. Maar toen ze uiteindelijk aan kwamen lopen stond ons een verrassing te wachten…ik zag een enorme stroom van kinderen! Wat blijkt: de hele school was deze dag vrij om naar mijn toernooi te komen! Dit betekende dat 300 kinderen op het veldje rondliepen om te voetballen en hun teams aan te moedigen: geweldig om te zien.

Ik vergeet nooit het moment waarop ik de twee voetballen waar de kinderen mee mochten gaan spelen tevoorschijn haalde. Net als het moment waarop ik met de doos met water aankwam en deze overhandigde aan de coach van ieder team. Verbaasd keken ze me aan en vroegen: “Is this really for us? Are you sure?” Ik antwoordde: “Sure, it’s hot so you better drink well!”. De kinderen en de coach werden gek van vreugde en dankten me op hun knieën voor dit geschenk. Voor mij was dit een heel onwerkelijk moment: dat wat bij ons heel normaal is, is voor de mensen in Oeganda zoiets groots!

En toen was het zover: we begonnen met het voetbaltoernooi! Het was super om te zien hoe fanatiek de kinderen waren, maar ook de coaches waren erg enthousiast. Heel professioneel deed iedere coach nog een keer een warming-up, nadat ik met de kinderen een gezamenlijke warming-up had gedaan. Ik had een poule-fase en een knock-out fase gemaakt: ieder team ging door naar de knock-out fase. Vanaf dat moment vertelde ik de teams duidelijk dat het nu heel belangrijk was om te winnen:  als ze verloren lagen ze eruit. De kinderen knikten instemmend en gingen er vol voor, wat fantastisch was om te zien. Ik hoorde hoe verderop een coach een motiverende speech hield aan zijn team, waarbij hij de kinderen wees op de geweldig grote trofee die ze konden winnen. De kids zetten alles op alles.

Uiteindelijk was het tijd voor de finale. De finalisten maakten zich klaar voor deze laatste grote wedstrijd. Op datzelfde moment zorgden de leraren ervoor dat het gehele veld omringd werd door de andere kinderen. Sommige van hen hebben gevoetbald, anderen waren er gewoon om te kijken en hun vriendjes aan te moedigen. Uiteindelijk won team Brazilië met een minimaal verschil van 1-0…maar de overwinning telt! Ik riep alle kinderen bij elkaar en vroeg vervolgens de aanvoerder van team Brazilië naar voren om de trofee in ontvangst te nemen. Hij kwam verlegen, maar toch ook enthousiast naar voren gelopen. Op het moment dat ik hem de trofee overhandigde, gingen hij en zijn teamgenoten helemaal uit hun dak.

Opvallend om te zien was dat ook alle andere kinderen uitzinnig waren van vreugde, ook al hadden ze niet gewonnen. Meedoen was voor hen misschien nog wel belangrijker dan winnen, al kan ik ook niet zeggen dat winnen totaal onbelangrijk was voor deze Oegandese kinderen.

Nadat we op de foto zijn gegaan rende de aanvoerder van team Brazilië vol vreugde door alle straten in onze community Lwengo, met wel 50 kinderen achter zich aan. Het was onvergetelijk: geweldig om ervoor te kunnen zorgen dat deze kinderen een lach op hun gezicht hebben gekregen. Dankjewel United Cubs, dankjewel mede-vrijwilligers en dank aan alle Oegandezen die hebben bijgedragen aan dit succes. We hebben genoten!

Bekijk hier meer foto’s 

Uittreksel social media:

Dinsdag 8 juli 2014 was de dag dat Ken namens United Cubs een voetbaltoernooi organiseerde in Lwengo, Oeganda. Het was een toernooi dat hij linkte aan het WK: acht teams droegen de naam van een land dat in werkelijkheid meedeed aan de competitie in Brazilië.

Op de dag van het toernooi werd duidelijk dat de hele school vrij was om naar dit toernooi te komen: wat een leuke verrassing! Dit betekende dat 300 kinderen op het veldje rondliepen om te voetballen en hun teams aan te moedigen. De uiteindelijke winnaar? Brazilië!

Ken: “Ik vergeet nooit het moment waarop ik de twee voetballen waar de kinderen mee mochten gaan spelen tevoorschijn haalde. Net als het moment waarop ik met de doos met water aankwam en deze overhandigde aan de coach van ieder team. Verbaasd keken ze me aan en vroegen: “Is this really for us? Are you sure?” Ik antwoordde: “Sure, it’s hot so you better drink well!”. De kinderen en de coach werden gek van vreugde en dankten me op hun knieën voor dit geschenk. Voor mij was dit een heel onwerkelijk moment: dat wat bij ons heel normaal is, is voor de mensen in Oeganda zoiets groots!

Het was onvergetelijk: geweldig om ervoor te kunnen zorgen dat deze kinderen een lach op hun gezicht hebben gekregen. Dankjewel United Cubs, dankjewel mede-vrijwilligers en dank aan alle Oegandezen die hebben bijgedragen aan dit succes. We hebben genoten!”

Ken Schattenberg

Met blote voeten op een grasveld: Lion King Trophy 2014

Balanceren op een levensgrote bal, kruipen over een heftige stormbaan of roetsjen van een ingezeepte, opblaasbare glijbaan: het was allemaal mogelijk tijdens de Lion King Trophy 2014. Op 28 juni vond dit evenement plaats, dat werd georganiseerd door Leo Club Sarolea Heerlen. Vooraf beloofde het al een spectaculaire zaterdag te worden.

Aan die verwachting is meer dan voldaan. Zelfs de regen kon de deelnemende twaalf teams niet weerhouden van een sportieve dag vol gezelligheid, ontspanning, plezier, competitie en samenwerking. Het zijn juist deze begrippen die we ook graag centraal stellen tijdens de sport- en speltoernooien die de United Cubs in het buitenland faciliteert.

Naast alle sportieve activiteiten was er in Heerlen ook ruimte voor een goede lunch en een heerlijke barbecue, waar de teams even tot rust konden komen en met elkaar een drankje konden drinken.

De opbrengst van deze dag was bestemd voor United Cubs. Er is maar liefst €2.700 opgehaald, een prachtig bedrag! Onze dank gaat daarom uit naar Leo Club Saroleo Heerlen voor de goede organisatie, de RKHBS die het terrein beschikbaar stelde en de deelnemers voor hun enthousiasme. Dankzij jullie inzet kunnen we een glimlach laten verschijnen op de gezichten van heel veel kinderen ☺.
Tot volgend jaar!

Verslag Mini WK in Maputo

In het jaar van het WK in Brazilie kwam ons project Centro de Encontro in Mozambique op het idee om een Mini WK voor straatteams te organiseren. De organisatie kwam in handen van onze voetbalclub Leeuwen van Holland (Leoes de Holanda) en het toernooi kwam tot stam met de financiele steun van United Cubs die ervoor zorgde dat we team outfits konden aankopen van de deelnemende WK landen konden aanschaffen zoals Nederland, Duitsland, Italie etc. En natuurlijk ballen, Bekers en fluitjes. Op de eind dag van het Mini WK een dansfeest met frisdrank en koekjes.

Zo n 140 kinderen kwamen trouw opdagen op ons veld in de wijk Laulane en er werd serieus gespeeld om kampioen te worden. Na vele wedstrijden kwam het tot de volgende top 3 Duitsland won het mini WK Frankrijk werd tweede en Nederland A werd derde. Eigenlijk zaten we er niet ver naast want het echte WK had bijna dezelfde uitslag. Ook de prijs voor de beste schutter en doelman gingen naar Duitsland. Daarna het feest met een echte DJ Kristal en daarna de jeugdige DJ da boa sena. Kortom veel kinderen hebben geweldige weken beleefd. Het is toch ieders jongensdroom om te spelen in het shirt van je favoriete land en een echte wereldbeker te kunnen winnen. Onze dank aan United Cubs die deze droom hielp te verwezenlijken.

Project Centro de Encontro
Maputo
Mozambique
www.centrodeencontro.nl

Dromen

Gastblog van Jan Bijpost.

Negen jaar geleden ontmoette ik voor het eerst mijn inmiddels goede vriend Isac Skosan in de sloppenwijk Brazzaville, onderdeel van Atteridgeville, vlak buiten Pretoria. Het is deze man geweest die mij door zijn Township rondleidde, kennis liet maken met veel bewoners in golfplatenhutjes, zonder stromend water of elektra. Een toilet, de longdrop, als een diep gat in de grond. De meesten werkloos en nooit eerder een baan gehad, veel HIV besmettingen (meer dan 70%) en mensen die aan AIDS leden. Niet geregistreerd, geen uitkering, meestal één maaltijd per dag, ook dagen niets te eten. Uitzichtloos, tieners die voor 30 minuten beltegoed hun lichaam ter beschikking stellen. Kortom, een omgeving waar je eigenlijk niet wilt leven. Isac vertelde mij over zijn droom om een school te starten die de mensen aan een baan zou helpen. De school mocht echter niet in handen van de politiek zijn, noch van het bedrijfsleven, maar moest zijn van, en ter beschikking staan aan, de gemeenschap. Isac heeft mij geïnspireerd om samen met anderen het GetOn opleidingscentrum op te richten.

Nu negen jaar later kijken we terug op ons succes en dromen we vooruit. Dromen over hoe we nog meer kunnen bijdrage aan de persoonlijke ontwikkeling, het versterken van eigenwaarde, de kracht van delen en geven, het succesvol zijn.
Naast Drama is Sport volgens ons daarbij een belangrijk instrument. Je ontwikkelt uithoudingsvermogen, leert om te gaan met winnen en verliezen, ontdekt dat je samen meer bereikt dan alleen, je ervaart dat gedeelde verantwoordelijkheid iedereen verder brengt. En natuurlijk is sporten lol hebben, genieten en uitleven.

Nu voor het 2e jaar werken we samen met de nederlandse Stichting United Cubs. Een fantastische organisaties die sporten voor kinderen steunt met praktische adviezen en ervaringen maar ook financieel een partner is voor de jaarlijkse Sportdagen van GetOn. Samen met United Cubs brengen we een ieder die dat wil op de hoogte van de Sportdagen die worden gehouden van 23-25 juni a.s. in Pretoria Zuid-Afrika.

Jan Bijpost – Stichting GetOn